بوی خیار و نمک!
بپردازیم به بحث شیرین (و یا شور!) صادرات خیار از ایران! اگر همچنان که در حال خواندن این مقاله هستید به خیار گاز میزنید، قطعا به عمق عنوانی که برای این پاراگراف انتخاب شده است پی میبرید. البته بوی خیار و نمک به قدری خاص است که حتی بدون وجود آنها نیز بویی آشنا به مشام میرسد. یکی از مهمترین دلایلی که شاهراههای صادرات خیار از ایران را همواره کرده است خوشمزهبودن آن است.
از آنجایی که خیار طعم خاصی ندارد، اغلب افراد به خوردن آن تمایل دارند. قبل از آنکه به طور جدی به بررسی صادرات خیار از ایران بپردازیم بهتر است یک مسئله مهم را مشخص کنیم. خیار میوه نیست! خیار خوراکیای است که به عنوان سبزیجات دستهبندی میشود. این خوراکی با استانداردهایی که برای میوه تعیین میشود مغایرت دارد. از این رو به عنوان میوه از آن یاد نمیشود.
خیار استفادههای بسیاری دارد و تنها به عنوان خوراکی از آن استفاده نمیشود. برای مثال هر کدام از ما بارها و بارها از خیار به عنوان ماسک آبرسان استفاده کردهایم! علاوه بر روشهای سنتی که خیار را به عنوان ماسک پیشنهاد میکند، در صنعت آرایشی و بهداشتی نیز از عصاره خیار در انواع مواد بهداشتی استفاده میشود. زمانی که خوراکیای مانند خیار سرشار از انواع ویتامینها و عطری معطر باشد، نمیتوان کمتر از این را نیز انتظار داشت! قطعا شما نیز – مانند من نویسنده – هوس خیار کردید.
صادرات خیار از ایران در انواع مختلف
صادرات خیار از ایران یکی از سودآورترین بخشهای صادرات میوه و سبزیجات است. اما مشکلات بزرگی در سر راه صادرات خیار از ایران وجود دارد. یکی از این مشکلات وجود بازارهای بزرگی است که به سراسر دنیا خیار صادر میکنند.
بسیاری از مارکتهای اروپایی صادرات خیار به کشورهای مختلف را کنترل میکنند و به نحوی مافیای صادرات خیار به شمار میآیند. اما دلیل و راه چاره چیست؟ چگونه میتوان صادرات سبزیجات از ایران از جمله خیار را بسط داد؟ از آنجایی که خیار در گلخانهها به راحتی قابل پرورش است، عرصه رقابت را برای رقبای ضعیف تنگ تر میکند.
از این رو تنها راهی که برای موفقیت وجود دارد عرضه بهترین، باکیفیتترین و سالمترین خیارها است. زمانی که مشتری از کیفیت خیار با خبر باشد، به مشتری دائمی تبدیل خواهد شد. اما انواع خیارهایی که در صادرات خیار از ایران نقش دارند موارد ذیل هستند:
- خیار گلخانهای
- خیار دریایی
- خیار بومی
در این بین از خیارهای گلخانهای برای خورد و خوراک و اغلب از خیارهای بومی و دریایی بخاطر املاحهای موجود در آنها در مواد آرایشی استفاده میشود. خوشبختانه منابعی در ایران وجود دارد که صادرات تمام انواع خیارها را سهل کرده و بستر مناسبی فراهم میکند. با همکاری صمیمانه کشاورزان و گلخانه داران میتوان مرزهای صادرات خیار از ایران را روز به روز گسترش داد.
قوانین صادرات خیار از ایران
در صادرات خیار از ایران مرغوبیت حرف اول را میزند. زمانی که شخصی خیارهای مرغوب برای عرضهکردن داشته باشد قطعا مشتری با جیب پر برای خرید از او صف خواهند کشید! اما چگونه میتوان خیارهای مرغوب و درجه یک تولید و صادر کرد؟ قوانین و اصول بسیار در پرورش خیارهای مرغوب وجود دارد که رعایت تمامی آنها حائز است.
اولین نکته انتخاب بهترین گونه خیار است. خیارها انواع و گونههای مختلفی دارند. انتخاب دانههای باکیفیت، تازه و مناسب اولین گام تولید خیارهای درجه یک است. پس از آن به خاک و محیطی میرسیم که قرار است دانهها در آن کشت شوند. برای کشت خیارهای گلخانهای و بومی انتخاب خاکی دانه به راحتی بتواند در آن ریشه بیندازد بسیار اهمیت دارد.
اغلب خیارهای گلخانهای در خاکهای ماسهای و خیارهای بومی در خاکهای نسبتا سخت به راحتی رشد میکنند. در مقابل این نوع از خیارها، خیارهای دریایی قرار دارند که شرایط متفاوتتری را برای رشد میطلبند.
خیار خوارکیای است که برای رشد به مقدار زیادی آب نیاز دارد. رشد این خوراکی قبل از آنکه به انواع کود نیاز داشته باشد، نیازمند آب است. با رساندن آب سالم به ریشههای خیار و تقلیل میزان کودهای شیمیایی، خیارهای مرغوبتری خواهید داشت! زمانی که خیارها به مرحله داشت و بستهبندی رسیدند، خیارهای آسیب دیده و ناقص از خیارهای درجه یک جدا میشوند. خیارهای درجه برای بستهبندی به کارگاههای مربوطه ارسال میشوند. انتخاب خیارهای هم شکل و هم وزن در بستهبندی خیارهای صادراتی حرف اول را میزنند.